Bij het aanmelden horen we regelmatig dat collega’s of vrienden niet mogen weten dat iemand spreekangst heeft.  Ik snap dat heel goed, want het ‘voelt’ niet als een luchtig onderwerp om even tussen de soep en de aardappelen te vertellen.

Daarnaast speelt ook het ‘wat zullen ze wel niet denken’ een rol. Want in sommige functies wordt nu eenmaal verwacht dat je kunt spreken zonder enige vorm van spanning. Niet reëel natuurlijk, want het gros wordt niet met een microfoon in de wieg geboren ;-)

En toch kan het je helpen om er open over te zijn! Bij mijn eerste baan heb ik bij de contractbespreking aangegeven dat ik alle taken wilde oppakken, maar dat ik absoluut niet wilde presenteren. Die afspraak heb ik heel duidelijk gemaakt met de grote baas en daardoor kon ik er altijd onderuit komen. Als ik erop terugkijk is het natuurlijk erg jammer. Want je ontzegt jezelf de kans om te groeien, te struikelen, opnieuw te proberen en het uiteindelijk ook leuk te vinden.

Omdat ik altijd ontzettend graag op het podium heb willen staan met een microfoon in mijn hand (maar het ook als mijn grootste nachtmerrie beleefde) heb ik best wel lang lopen tobben met dat presenteren. Kwam er een kans voorbij, dan wilde ik het liefste ‘JAAA, IK WIL’ roepen. Dat deed ik niet, want in plaats van die ‘ja’ noemde ik een of andere smoes waardoor ook deze kans weer voorbij was. Die tweestrijd heeft me enorm veel energie gekost.

Tot het moment dat ik er echt klaar mee was en het verlangen groter werd dan de angst. Ik trok de stoute schoenen aan en vertelde m’n manager en mijn collega’s dat ik het dan wel eng vond, maar het vanaf nu heel graag wilde gaan leren. En dat betekende dus met knikkende knieën steeds weer het woord voor de groep nemen. Presentaties in het werkoverleg, faciliteren van bijeenkomsten, aankondigingen bij vergaderingen en ga zo maar door. Totdat de spanning vooraf steeds minder heftig was en het moment zelf ook gewoon eigenlijk heel leuk.

Voordelen van het delen met collega’s

  • Je kunt samen zoeken naar (veilige) oefenmomenten
  • Je kunt een presentatie houden met een ‘side-kick’. Wellicht is het een eerste stap als je samen met een collega voor de groep gaat staan.
  • Je kunt vragen of de organisatie een training wil vergoeden, waardoor jij afrekent met je spreekangst.
  • Je hoeft geen masker meer op te zetten en constant een nieuwe ‘smoes’ te verzinnen om onder een presentatie uit te komen (kost namelijk erg veel energie).

Wat mij geholpen heeft is de kwetsbaarheid. Ik vond presenteren eng en dat vertelde ik tegen wie het maar wilde horen. Want door het te delen werd het minder zwaar. En omdat zoveel mensen spreekangst bij zichzelf herkenden gaf het me steeds meer moed. Moed om te Spreken.

Omdat deze aanpak (geduld, openheid en oefenen) mij heel erg heeft geholpen hebben we deze training gemaakt. Want het gevoel van wel willen maar niet durven wil ik heel graag ombuigen bij zoveel mogelijk mensen.

Want zodra je de Moed hebt om te Spreken, gaat er een wereld voor je open!